Pkt 11

"Jeśli serce jest dewaluowane, dewaluuje się również to, co oznacza mówienie od serca, działanie z sercem, dojrzewanie i uzdrawianie serca. Kiedy nie doceniamy specyfiki serca, tracimy odpowiedzi, których sama inteligencja nie może dać, tracimy spotkanie z innymi, tracimy poezję. Tracimy także historię i nasze dzieje, ponieważ prawdziwa osobista przygoda to ta, którą buduje się zaczynając od serca. U schyłku życia tylko to będzie się liczyć". 

"Prawdziwa osobista przygoda to ta, którą buduje się zaczynając od serca..." - aby była prawdziwa, to nie możemy pomniejszać znaczenia serca. To ono bowiem pozwala na pasję, na zaangażowanie, na poezję, a nie tylko na suche fakty, to ono właśnie popycha nas do rzeczy wzniosłych. 

Czasem, kiedy widzę coś pięknie zrobionego, to myślę o tym ile serca ktoś włożył w przygotowanie - czy jest to pięknie nakryty stół, czy super smaczny i gustownie podany obiad, czy kawa, na której widnieje piękny wzorek, aż żal pić ;). Nawet kiedy patrzę na przyrodę - ile Bóg "wkłada" serca, abym mogła oglądać tak cudowne widoki - wschody i zachody słońca, morze, góry etc. 

Dziś, wracając z mszy zatrzymałyśmy się z siostrami i podziwiałyśmy ogródek jednej pani - śliczny, piękne grządki, zero listków, wszędzie porządek, a wszystko okraszone przez Pana przebiśniegami i krokusami. Szukaj dziś właśnie i doceniaj chwile, miejsca, sytuacje, gdzie włożone zostało serce, bo te widoki zostają na dłużej w naszej pamięci, do nich właśnie wracamy.