Dawidowi wzięło się na wspomnienia… Opowiada najpierw o tym, jak potężny jest Bóg: dobry, łaskawy, jest Bogiem bogów, Panem panów, a następnie opowiada o tym, że jest „Sprawcą dzieł wielkich i zadziwiających - „mądry Stwórca niebios”, „mocno osadził ziemię nad wodami”, „sam uczynił wielkie światła”. Psalmista wspomina cuda, które czynił Bóg dla Izraela: poraził pierworodnych, wyprowadził naród z niewoli, przeprowadził ich przez morze etc. Można powiedzieć - same wspomnienia, to już było.
Pewnie, nie mamy żyć wspomnieniami, ale pamiętać rzeczy ważne. Z trudnych wyciągać lekcje, aby tych samych błędów nie popełniać, a z dobrych, radosnych, czerpać siłę, kiedy przychodzi na nas przygnębienie. Wtedy wspominać mamy łaskawość Boga, która trwa na wieki. Po deszczu przychodzi czas na słońce.
Komentarze
Prześlij komentarz